یا فاطمه !
غم فراقت آنچنان شعله ای بر خواهد افروخت که هیچ کس را یارای شعله فکندنش نباشد!
بانوی من ، چگونه توانستند فرشته ای همچون تو را اینگونه بی رحمانه به پهلو بشکنند …
فرشته ی زمینی ، انگار خداوند همه ی خوبی های دنیا را در تو زندانی کرده بود !
شکافتن پهلوی زندان خوبی ها به چه بهانه ای صورت توانستن گرفت!؟؟
و اینک که بالهایت را گشودی ، ای فرشته ی زمینی ، تحمل غم زمین از دلتنگیت … ، آسمان هلهله ی شادی وصالت سر داده…
هم آغوشی تو را با آسمان ، در کناره ستاره، نظاره گر می مانم ، اما غبطه نخواهم خورد!
تو آسمانی بودی،سهم من زمین از تو جز این اندک نبود…
شهادت بانوی زمین و آسمان ها ، فاطمه،بنت نبی (س) تسلیت باد .
ابراهیم پارسایی ، 4 اردیبهشت 1391
ارسال شده توسط موبایل